Fobie specyficzne

Fobia to pochodzące z greckiego słowo oznaczające strach. Osoba, u której rozpoznano fobię, doświadcza nadmiernego, dręczącego i utrwalonego uczucia lęku lub strachu w związku z określonym obiektem, rzeczą lub sytuacją czy zdarzeniem (może to być jakiś gatunek zwierzęcia, zamknięta przestrzeń, winda, latanie czy wiele innych).

Podstawowym objawem fobii specyficznych jest występowanie lęku związanego z jakimiś ściśle określonymi czynnikami czy sytuacjami. Charakterystyczne dla fobii specyficznych jest to, że lęk ten pojawiać się może nie tylko w sytuacji zetknięcia się z danym czynnikiem, ale i po samym tylko pomyśleniu o nim.

Rodzaje fobii specyficznych:
– fobie przed zwierzętami – psy (kynofobia), koty (ajlurofobia), pająki (arachnofobia), węże (ofidiofobia), ptaki (awizofobia), gryzonie (rodentofobia) i wiele innych,
– fobie przed środowiskiem naturalnym – brud (myzofobia), wysokość (akrofobia), ciemność (nyktofobia), woda (hydrofobia),
– fobie sytuacyjne – zamknięta przestrzeń (klaustrofobia), samoloty, tunele, windy, statki, lęk przed lataniem (aerofobia),
– fobie przed zranieniem, widokiem krwi (hematofobia), zastrzykiem (trypanofobia),
– inne fobie – śmierć (tanatofobia), rak (kancerofobia), zakochanie się (filofobia).

Fobie specyficzne zdecydowanie są w stanie znacznie utrudniać pacjentowi zwyczajne funkcjonowanie, w związku z czym jak najbardziej problemy te wymagają leczenia. Podstawę stanowią w tym przypadku oddziaływania terapeutyczne. Podczas psychoterapii poszukiwane są możliwe przyczyny wystąpienia fobii specyficznej, pacjent wraz z terapeutą poszukuje również sposobów na to, jak radzić sobie z lękiem i innymi odczuciami pojawiającymi się w związku z kontaktem z budzącym niepokój czynnikiem czy sytuacją.

Więcej nt. fobii specyficznych w audycji: