Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, nerwica natręctw to zaburzenie, którego cechą charakterystyczną jest występowanie nawracających, natrętnych myśli (obsesje) lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.
Charakterystyczne dla tego zaburzenia są: nadmierny pedantyzm, nawracające wątpliwości, nieustanne pytania, częste i długotrwałe dotykanie różnych przedmiotów, ciągłe liczenie w myślach lub na głos, natrętne myśli dotyczące wykonywania aktów seksualnych lub zakazanych zachowań, odczuwanie silnej potrzeby zapamiętywania nieistotnych szczegółów, obsesje religijne, ciągłe przestawianie rzeczy znajdujących się w danym pomieszczeniu, ich ustawianie i porządkowanie, odczuwanie przymusu liczenia, np. mijanych budynków, samochodów określonego koloru, świecących się latarni ulicznych, wewnętrzny nakaz uczęszczania (np. do szkoły, pracy, sklepu) stałą trasą, np. omijając rysy płyt chodnikowych.
W leczeniu OCD wykorzystuje się psychoterapię oraz farmakoterapię. Co ważne te dwie formy leczenia towarzyszą sobie, a nie się wykluczają. Proces leczenia jest długotrwały i złożony, wymaga od pacjenta cierpliwości, motywacji wewnętrznej oraz zaangażowania. Najczęściej stosowana jest psychoterapia poznawczo-behawioralna, która ma na celu przerwać błędne koło i mechanizm narastania objawów lękowych. Lub psychoterapia psychodynamiczna, która pomaga przepracować przyczyny powstania zaburzenia.
Więcej nt. zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w audycji:
Projekt strony internetowej Biznes HERO
© 2024. All Rights Reserved.
