Fobia społeczna

Zaburzenie lęku społecznego (fobia społeczna) to zaburzenie nerwicowe, charakteryzuje się niezwykle silnym i trwałym poziomem lęku i niepokoju oraz unikaniem sytuacji, w których dotknięta nim osoba mogłaby zostać źle odebrana i oceniona przez innych.

Do objawów charakterystycznych dla fobii społecznej zalicza się m.in.:
– nadmierny strach, niepokój, lęk, pojawiający się w sytuacjach społecznych: m.in. rozmowy z innymi ludźmi, wykonywanie określonych czynności w obecności innych osób, występowania publicznie, wygłaszanie przemówień.
– obawę przed negatywną oceną otoczenia: krytyką, ośmieszeniem, zawstydzeniem lub odrzuceniem.
– odczuwanie dolegliwości natury somatycznej (fizycznej) w tym m.in.: przyspieszona akcja serca, kołatanie serca, przyspieszony oddech, duszności, drżenie rąk (mięśni), rumienienie się, pocenie, problemy z wysłowieniem się, nudności, szum w uszach.

Leczenie fobii społecznej polega przede wszystkim na wychodzeniu z niekomfortowych, stresogennych doświadczeń u boku specjalistów. Scenariusz leczenia opiera się na indywidualnie dobranym planie działania, przy pomocy określonych narzędzi psychologicznych i metod terapeutycznych. Istotnymi metodami w procesie leczenia zespołu lęku społecznego – fobii społecznej, są: terapia indywidualna, terapia grupowa (warsztaty, nawiązywanie kontaktu z innymi uczestnikami), terapia w określonym nurcie terapeutycznym (terapia poznawczo-behawioralna, psychodynamiczna), farmakoterapia, psychoedukacja.

Więcej nt. fobii społecznej w audycji: