Podejście psychodynamiczne zostało opracowane na podstawie dorobku współczesnej psychiatrii oraz uznanych koncepcji psychoanalitycznych. Paradygmat psychoanalityczny zakłada, że rozumienie życia psychicznego wymaga refleksji nad nieświadomością. Życiem człowieka sterują nieuświadomione mechanizmy działania, wewnętrzne konflikty, pragnienia, potrzeby, sposoby interpretowania rzeczywistości społecznej oraz wzorce relacji interpersonalnych. Kluczem do nieświadomości są, objawy nerwicowe, przejęzyczenia oraz nabyte w dzieciństwie nieuświadomione sposoby tworzenia i przeżywania relacji z innymi ludźmi, a tym samym z terapeutą.
Praca terapeutyczna polega na dostarczaniu pacjentowi nowego rozumienia jego rzeczywistości wewnętrznej i zewnętrznej oraz umożliwienie mu przeżycia doświadczenia interpersonalnego w relacji terapeutycznej, które stanowi bazę do wprowadzania korzystnych zmian w funkcjonowaniu psychicznym i społecznym. Z psychoterapii prowadzonej w nurcie psychodynamicznym mogą skorzystać praktycznie wszyscy, którzy potrzebują leczenia metodami psychologicznymi.
Psychoterapia psychodynamiczna obejmuje leczeniem bardzo szerokie spektrum psychopatologii. Wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu: zaburzeń osobowości, zaburzeń depresyjnych, lękowych, nerwicowych oraz innych złożonych trudności emocjonalnych. Skuteczność terapii potwierdzona jest oraz weryfikowana wieloletnimi badaniami naukowymi, z których wynika, że praca skoncentrowana jest nie tylko na redukcji objawów, ale również zakłada podstawowe zmiany w osobowości i w zakresie funkcjonowania społecznego i interpersonalnego.
Psychoterapeuta psychodynamiczny jest aktywny, współpracujący, ciepły i okazujący troskę, daleki od przestarzałego wizerunku, terapeuty milczącego, anonimowego i powściągliwego. Terapeuta psychodynamiczny okazuje empatię i komunikuje chęć zrozumienia i niesienia pomocy, reaguje emocjonalnie na pacjenta i nie próbuje ukryć swojej osobowości. Jednocześnie nie mówi zbyt wiele o swoim życiu osobistym, nie osądza oczywiście, jest elastyczny. Psychoterapeuta jest osobą zdolną do tolerowania bólu pacjenta oraz jego złości i jest zmotywowany, aby pomóc pacjentowi obserwować, zastanawiać się i analizować jego doświadczenia.
Celem psychoterapii psychodynamicznej jest: konsolidacja tożsamości czyli integracja rozszczepionych, wyidealizowanych i prześladowczych relacji z obiektem po to, aby uzyskać spójne, realistyczne poczucie siebie i innych, w najszerszym znaczeniu celem leczenia jest poprawa self i funkcjonowania interpersonalnego, mogą być osobiste cele pacjenta takie jak: zawarcie związku małżeńskiego, utrzymanie pracy, bycie lepszym współmałżonkiem, rodzicem czy przyjacielem itp.
Więcej nt. psychoterapii prowadzonej w nurcie psychodynamicznym w audycji:
